یک انتخاب استراتژیک بسیار مهم شرکت های فناوری محور در صنعت داروهای زیستی، استراتژی تجاری سازی است. تشکیل ایتلاف های استراتژیک یکی از شیوه های غالب تجاری سازی در صنعت زیست داروها است. هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل جامع عوامل تعیین کننده عملکرد استراتژی تجاری سازی مشارکتی در صنعت داروهای زیستی کشور با رویکرد پنج مرحله ای مک کنزی شامل؛ طراحی تحقیق، انجام تحقیق و ساخت مدل، اعتبارسنجی تحقیق، تجزیه وتحلیل داده ها و گزارش تحقیق است. به منظور ساخت مدل مفهومی پژوهش، بر اساس مرور نظام مند ادبیات پژوهش، سازه های تعیین کننده شناسایی شدند. نتیجه اعتبارسنجی مدل مستخرج از ادبیات بر اساس نظر خبرگان صنعت دارویی کشور با روش رتبه اعتبار محتوایی لاوشه از این قرار است: عوامل؛ تناسب شرکاء، سرمایه رابطه ای، مدیریت تعارض، قابلیت پویای مدیریت ایتلاف و اعتماد به عنوان پیش بین های عملکرد استراتژی تجاری سازی مشارکتی مطرح هستند. لازم به ذکر است که عوامل استخراجی دیگر نظیر؛ پویایی محیطی، رفتار فرصت طلبانه، اداره ایتلاف، ترکیب منابع مولد، رژیم های مالکیت، یادگیری و سرمایه اجتماعی در صنعت بایوسیمیلارهای کشور مطمح نظر نبوده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر اقلام خارج ترازنامه بر ریسک، اهرم مالی، نقدینگی و سودآوری بانک ها است. برای این منظور نمونه ای متشکل از 10 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 تا 1394 موردبررسی قرار گرفت. جهت آزمون رابطه ی بین اقلام خارج ترازنامه با ریسک، اهرم مالی، نقدینگی و سودآوری بانک های تجاری از رگرسیون داده های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که اقلام خارج ترازنامه بیش از آن که بر ریسک و نقدینگی اثر گذار باشد بر سودآوری و اهرم مالی مؤثر است. افزایش اعتبارات اسنادی برخلاف ضمانت نامه ها، بدون تأثیر بر سایر جنبه های عملکرد بانک ها سودآوری بانک را کاهش می دهد. این در حالی است که وجوه اداره شده علیرغم افزایش سودآوری، با افزایش اهرم مالی می تواند ریسک اعتباری بانک را افزایش دهد و این مؤسسه ها را در ایفای تعهدات خود دچار مشکل کند.

ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر یکی از چالش‌های اصلی بیمه مرکزی ج.ا.ا می‌باشد. مکانیزم فعلی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر مبتنی بر شاخص‌های سنتی حسابداری می‌باشد که در بهترین حالت قادر به ارزیابی50% از شرکت‌ها می‌باشد و عملکرد بازاریابی که شاخص های آن مبتنی بر بازار و بیمه گذار محوری هستند، در مکانیزم فعلی لحاظ نشده است. لذا سئوال اصلی این است که چگونه می‌توان مدلی به منظور ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر طراحی نمود تا بتواند واقع بینانه‌ای از عملکرد آن‌ها ارائه نماید؟ به منظور پاسخ دادن به سئوال فوق، ابتدا شاخص‌های فعلی مورد ارزیابی در شرکت‌ها و صنعت بیمه در جهان مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت. سپس با انجام مصاحبه از خبرگان داخلی، شاخص‌های نهایی حاصل از پیشینه و مصاحبه تلخیص گردید. بررسی‌ها نشان داد که خلأ قابل توجهی در رابطه با شاخص‌های مبتنی بر بازار به هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر وجود دارد. لذا مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای مبتنی بر شاخص‌های بازار طراحی گردید. جامعه آماری شامل 28 شرکت فعال در صنعت بیمه ایران می‌باشند. داده‌های واقعی از اسناد و مدارک مربوط به سال 1398 بیمه مرکزی ج.ا.ا جمع‌آوری گردید. نتایج حل مدل ریاضی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر نشان داد که تنها 1شرکت در هر سه مرحله و همچنین بطور کلی کارا بوده است. تعداد 12 شرکت در یک مرحله، تعداد 9 شرکت در دو مرحله کارا بودند، در حالیکه کارایی کلی آن‌ها کمتر از 1 بود. همچنین تعداد 6 شرکت دارای کارایی 100% در فرآیند بازاریابی و عملکرد بازار بودند.

در این مقاله، الگوی رابطه بین راهبردهای احیا و عملکرد تجاری در شرایط رکود اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش تبیینی-توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعة آماری، مدیران ارشد بیست شرکت پذیرفته­ شده در بورس اوراق بهادار تهران بودند که طی سال­ های 1385 تا 1391 ابتدا حداقل دوسال متوالی افت شاخص های درآمد خالص و بازده دارایی و متعاقب آن حداقل دو سال بهبود عملکرد (احیای موفق) و یا دو سال متوالی کاهش عملکرد (احیای ناموفق) را تجربه کرده اند. به­ منظور سنجش میزان پایایی و روایی سازة سوالات به­ ترتیب از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج این آزمون­ ها نشان داد که سؤالات از پایایی و روایی لازم برخوردار است. برای تحلیل داده های پرسشنامه از ضریب همبستگی اسپیرمن و ضریب همبستگی جزیی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین راهبردهای سازماندهی مجدد بدهی، کاهش هزینه، کاهش دارایی عملیاتی، سرمایه گذاری در مجموعه دارایی ها، تغییر در عرضة محصول، تغییر بازار و عملکرد تجاری شرکت ­ های بحران زده رابطة معنا داری وجود دارد. اما بین راهبرد واگذاری یا فروش مجموعه دارایی ها و عملکرد تجاری رابطة معناداری وجود ندارد. همچنین تأثیر اندازه ی شرکت و کمک های دولت بر رابطه ی میان راهبردهای احیا و عملکرد تجاری مورد تأیید قرار نگرفت.

این مقاله که برگرفته از رساله دکترای تخصصی رشته علوم ارتباطات است به دنبال ارائه مدل مفهومی مناسب جهت ارزشیابی عملکرد روابط عمومی در موسسات اقتصادی و تجاری ایران است. برای این منظور در یک فرایند علمی تحقیق در سه مرحله انجام شده است:اول: مطالعه مستندات علمی تعالی سازمانی، مدلهای کیفیت و مضامین علمی روابط عمومی.دوم: طراحی مدل ارزشیابی عملکرد روابط عمومی بر مبنای مضامین کیفیت و روابط عمومی و اصلاح و تایید ابعاد، مولفه ها و شاخص های مدل بر مبنای نظرات گروه خبره.سوم: ارزشیابی عملکرد روابط عمومی موسسات اقتصادی و تجاری با بهره گیری از ابزار پرسشنامه و مصاحبه بر مبنای مدل نهایی.نتایج این مقاله می تواند مدیران را در ارزیابی و آسیب شناسی مدیریت روابط عمومی در موسسات اقتصادی و تجاری یاری نموده تا با تدوین طرح ها و اقدامات بهبود، بستر مناسبی جهت توسعه و توانمندسازی روابط عمومی فراهم سازند. مدیران و کارشناسان روابط عمومی می توانند از مدل نهایی این مقاله به عنوان یک سیستم پشتیبان برای تصمیم گیری و برنامه ریزی استفاده کنند. بهره مندی از این مدل به مدیران روابط عمومی کمک خواهد نمود، به جای شناسایی و حل مسایل به طور تصادفی، با یک رویکرد نظام مند، علمی و کاربردی و بر اساس معیارها و شاخص های کیفی و علمی به شناسایی وضعیت موجود و حل مسایل سازمان خود بپردازند.